Kürtler istedikleri her şey için cihatçılar istemedikleri her şey için savaşıyorlar
Rojava'da Kürtlerin BAAS ve Küresel çetelerle savaşının haklılık gerekçeleri nelerdir?
Haklı gerekçelere dayanan savaş demek daha yerinde bir ifade. Genelde Türk liberal milliyetçileri bu terimin kapsadığı anlamı bükme adına epey bir hümanite-vicdan-kardeşlik-barışçıl yol gibi terimlerden yararlanırlar. Bunun Kürtler açısından bir karşılığı yoktur. Çünkü Rojava'da Kürtler "istedikleri her şey" için savaşıyorlar, Türk devletine ve küresel cihada angaje çeteler "istemedikleri her şey için" savaşıyorlar. Kürtler gasp edilmiş kültürel, sosyal, siyasal, ekonomik haklarını istiyorlar, bunun için savaşıyorlar. Türk devleti ve küresel cihad çeteleri ise uygar dünyada her millete hak olan bu hakların Kürtlerce kullanılmasını istemedikleri için savaşıyorlar. Kürtlerin savaş gerekçelerinin haklılığı böyle özetlenebilir. Mesela cihatçı çeteler, demokrasi, ulusal eşitlik, özgürlük ve adaleti diğer insanlar için istemedikleri için savaşıyorlar. BAAS çetelerinin de temel savaş gerekçesi bu. BAAS ve küresel cihad çeteleri birbirleriyle savaşmalarına rağmen çelişkinin bu seyirde gelişmesi şaşırtıcı değildir. TC'nin de bu bağlamda Suriye'de ve Rojava'da istemediği her şeyle savaşması ise onun karakterini ortaya koyar.
Kürt milliyetçiliği de yarın öbür gün iktidar olursa "diğerlerine karşı istemediği her şey için" savaşmaz mı?
Bunu halı hazırda yordama imkanımız yok. Kürtler kendileriyle savaşan egemen devletlerin doğrudan güvenlik ve siyasi mekanizmalarıyla savaş halinde oldular hep. Bugün Güney Kürdistan'ın 8 yıllık kurumsal demokrasi deneyimi eşitlik ve özgürlükler yönünden ele alındığında oldukça şaşırtıcı pozitif sonuçlara ulaşabiliriz. Kürt milliyetçiliği henüz şaha kalkmış politik milliyetçilik değildir. Olmamasını da temenni ediyorum. Kürtler henüz kültürel varlıklarıyla modern dünyada saygın bir yer edinmek isteyen düzeyde milliyetçilik yaparlar. Al a rengin'e selam vermeyen kuşun yuvasını bozacak çılgınlıkta değiller. Ama Ala Rengin'i diğer uygar milletlerin bayraklarıyla yan yana dalgalanırken görmek isterler. Bu, bence de oldukça heyecanlı. Ancak Ala Rengin dalgasından sonra enternasyonal bayrak hesabı yapabilirim. Yine Kürtler henüz kendileri için son derece donuk, sönük, düşman egemen dillerin kendi varlıklarını tarihten silmek isteyen yönüne karşı direnç milliyetçiliği yapıyorlar. Gerçi sembol, şekil, simge üzerinden Türk milliyetçiliğinin uyduruk kodlarını, ritüellerini alan bir kısım Kürt var ama siyasal temsilleri henüz çok zayıf. Ben ancak twitterde karşılaştım bu tip sembol milliyetçilerle... Bunlar da daha çok Türk muhafazakarları ve liberallerine angaje edilmiş kimi Kürtlerdir. PYD/PKK'nin "hak olanı alma" dışında bir hedefi olmayan ulusal kurtuluşçu çizgisine yönelik içinde T.C'ci tasfiye hesabı taşıyan "milliyetçicilikler"...
Kürt milli devleti olmak zorunda mı?
Türkler, Araplar,Farslar kendi varlık temellerini Kürtlerin yok oluşu üstüne tasarladıysa bu,bir zorunluluk. Sadece milli devlet yetmez, caydırıcı olabilecek seviyede güçlü devlete de ihtiyaç var. Ama bugün böyle bir devlete ulaşmanın ederi çok pahalı. Bunu engelleyen birçok uluslararası durum da var. Ancak bölgesel sınır savaşları sonunda kurulabilecek bir milli devlet gerçeği var. Ben aslında Türkiye'nin yayılmacı-işgalci bir siyasi döneme girmesinden yanayım. Türkiye'nin tarihsel kötülükleri, düşkünlükleri, zalimlikleri ve katliamcılığıyla yüzleşebilemesi ve uygar dünyanın saygın bir devleti olması için kaybedeceği bir savaşa ihtiyacı var düşüncesindeyim. Yoksa Yılmaz Özdil gibi ezik ulusalcılar kafa ütülemeye devam edecek. Yıldıray oğur gibi liberal milliyetçiler "2013 uygar dünyasında yeaah işte birkaç harfin yasağı kalkıyor, yetmez mi" alaycılığı ve kibri süreklilik kazanacak. Garip garip solcu akımların olduğu bir ülke olmaya devam edecek. Evet, Türkiye kaybedeceği bir sınır savaşına girmelidir... Bu, Kürdistanlılar ve Türkiyeliler için iki eşit uygar milleti ortaya çıkarma fırsatı da olur. Erdoğan buna uygun mu,bilemem ama bu kadar manyakça bölgesel fantezileri olan bir lider bence bu savaş için en uygunudur. Devlet Bahçeli bile bundan zeki...
Haklı gerekçelere dayanan savaş demek daha yerinde bir ifade. Genelde Türk liberal milliyetçileri bu terimin kapsadığı anlamı bükme adına epey bir hümanite-vicdan-kardeşlik-barışçıl yol gibi terimlerden yararlanırlar. Bunun Kürtler açısından bir karşılığı yoktur. Çünkü Rojava'da Kürtler "istedikleri her şey" için savaşıyorlar, Türk devletine ve küresel cihada angaje çeteler "istemedikleri her şey için" savaşıyorlar. Kürtler gasp edilmiş kültürel, sosyal, siyasal, ekonomik haklarını istiyorlar, bunun için savaşıyorlar. Türk devleti ve küresel cihad çeteleri ise uygar dünyada her millete hak olan bu hakların Kürtlerce kullanılmasını istemedikleri için savaşıyorlar. Kürtlerin savaş gerekçelerinin haklılığı böyle özetlenebilir. Mesela cihatçı çeteler, demokrasi, ulusal eşitlik, özgürlük ve adaleti diğer insanlar için istemedikleri için savaşıyorlar. BAAS çetelerinin de temel savaş gerekçesi bu. BAAS ve küresel cihad çeteleri birbirleriyle savaşmalarına rağmen çelişkinin bu seyirde gelişmesi şaşırtıcı değildir. TC'nin de bu bağlamda Suriye'de ve Rojava'da istemediği her şeyle savaşması ise onun karakterini ortaya koyar.
Kürt milliyetçiliği de yarın öbür gün iktidar olursa "diğerlerine karşı istemediği her şey için" savaşmaz mı?
Bunu halı hazırda yordama imkanımız yok. Kürtler kendileriyle savaşan egemen devletlerin doğrudan güvenlik ve siyasi mekanizmalarıyla savaş halinde oldular hep. Bugün Güney Kürdistan'ın 8 yıllık kurumsal demokrasi deneyimi eşitlik ve özgürlükler yönünden ele alındığında oldukça şaşırtıcı pozitif sonuçlara ulaşabiliriz. Kürt milliyetçiliği henüz şaha kalkmış politik milliyetçilik değildir. Olmamasını da temenni ediyorum. Kürtler henüz kültürel varlıklarıyla modern dünyada saygın bir yer edinmek isteyen düzeyde milliyetçilik yaparlar. Al a rengin'e selam vermeyen kuşun yuvasını bozacak çılgınlıkta değiller. Ama Ala Rengin'i diğer uygar milletlerin bayraklarıyla yan yana dalgalanırken görmek isterler. Bu, bence de oldukça heyecanlı. Ancak Ala Rengin dalgasından sonra enternasyonal bayrak hesabı yapabilirim. Yine Kürtler henüz kendileri için son derece donuk, sönük, düşman egemen dillerin kendi varlıklarını tarihten silmek isteyen yönüne karşı direnç milliyetçiliği yapıyorlar. Gerçi sembol, şekil, simge üzerinden Türk milliyetçiliğinin uyduruk kodlarını, ritüellerini alan bir kısım Kürt var ama siyasal temsilleri henüz çok zayıf. Ben ancak twitterde karşılaştım bu tip sembol milliyetçilerle... Bunlar da daha çok Türk muhafazakarları ve liberallerine angaje edilmiş kimi Kürtlerdir. PYD/PKK'nin "hak olanı alma" dışında bir hedefi olmayan ulusal kurtuluşçu çizgisine yönelik içinde T.C'ci tasfiye hesabı taşıyan "milliyetçicilikler"...
Kürt milli devleti olmak zorunda mı?
Türkler, Araplar,Farslar kendi varlık temellerini Kürtlerin yok oluşu üstüne tasarladıysa bu,bir zorunluluk. Sadece milli devlet yetmez, caydırıcı olabilecek seviyede güçlü devlete de ihtiyaç var. Ama bugün böyle bir devlete ulaşmanın ederi çok pahalı. Bunu engelleyen birçok uluslararası durum da var. Ancak bölgesel sınır savaşları sonunda kurulabilecek bir milli devlet gerçeği var. Ben aslında Türkiye'nin yayılmacı-işgalci bir siyasi döneme girmesinden yanayım. Türkiye'nin tarihsel kötülükleri, düşkünlükleri, zalimlikleri ve katliamcılığıyla yüzleşebilemesi ve uygar dünyanın saygın bir devleti olması için kaybedeceği bir savaşa ihtiyacı var düşüncesindeyim. Yoksa Yılmaz Özdil gibi ezik ulusalcılar kafa ütülemeye devam edecek. Yıldıray oğur gibi liberal milliyetçiler "2013 uygar dünyasında yeaah işte birkaç harfin yasağı kalkıyor, yetmez mi" alaycılığı ve kibri süreklilik kazanacak. Garip garip solcu akımların olduğu bir ülke olmaya devam edecek. Evet, Türkiye kaybedeceği bir sınır savaşına girmelidir... Bu, Kürdistanlılar ve Türkiyeliler için iki eşit uygar milleti ortaya çıkarma fırsatı da olur. Erdoğan buna uygun mu,bilemem ama bu kadar manyakça bölgesel fantezileri olan bir lider bence bu savaş için en uygunudur. Devlet Bahçeli bile bundan zeki...
Yorumlar
Yorum Gönder